Het boek Way of the peaceful warrior veranderde mijn visie een al een hele tijd geleden. Maar in al deze maanden merkte je hier op allsummerdays nog niks van. In deze blog vertel ik je verder wat er is gebeurt in de tijd dat mijn blog eventjes stil stond en waarom opruimen ervoor zorgde dat er weer blogjes en receptjes klaarstaan.
Ik miste even die spark, die passie, maar vooral de energie om verder te gaan. Zoals ik in mijn vorige blog vertelde, veranderde Way of the peaceful warrior mijn visie op het leven. Dit was de kickstart van mijn zoektocht naar meer kennis. Uiteindelijk besefte ik me dat die honger naar kennis voortkwam uit een roep naar verandering. Iets in mijn leven moest veranderen. Achteraf bleek dat, dat ‘iets’ ikzelf bleek te zijn.
Bewust leven
De tijd dat mijn blog stil heeft gestaan heb ik nodig gehad om aan mezelf te werken en te weten wie ik ben en waar ik voor sta. Waar ik echt voor sta. De allesomvattende beschrijving van dat bleek: Bewust leven.
Dat klinkt wel lekker makkelijk en ook een beetje als een open deur wel;
Want iedereen wil wel bewust leven. Toch?
Maar toch is dat nog altijd niet zo gemakkelijk.
Want wat houdt dat eigenlijk in voor mij? Bewust leven.
Voor mij houdt dit in dat we een actieve rol nemen in ons leven en op een goede manier omgaan met anderen en de natuur. Meer dankbaar te zijn met wat we hebben en genieten van de momenten die we krijgen.
Maar zodra het een beetje tegenzit is het zo gemakkelijk om dat allemaal even los te laten. Wat eigenlijk gek is als je dit zo leest. Want juist die positieve actieve rol brengt zoveel meer blijdschap en energie. Maar ik moet eerlijk zijn en zeggen dat ik genoeg momenten heb waarop ik me moe voel en liever netflix kijk, liever die reep chocola en die pizza eet en stiekem veel te hard rij in de auto. Allemaal niet zo heel bewuste natuurvriendelijke dingen dus.
Het boek
Maar toen was er een omslagpunt. Het boek Opgeruimd van Marie Kondo. Volgens veel bloggers die ik volg is zij dé goeroe als het gaat om opruimen. Ik kan echt super blij worden van een flinke opruimsessie en weer een nieuwe inrichting. Dus ik dacht, dit moet moet ik gelezen hebben. Haar theorie in het ultrakort is:
Bewaar alleen de spullen waar je blij van wordt
en geef alles (per categorie) een eigen plekje.
Ik heb dit boek in een paar uurtjes uitgelezen en ik ben er nog steeds volledig enthousiast over. Met blijdschap in mijn ogen vertel ik iedereen wat een geweldig boek dit is en hoe enthousiast ik was over en na mijn opruimsessie.
Opruimen
Oke, ik moet even wat vertellen over mijn verhouding tot spullen. Ik was tot een paar jaar geleden altijd echt een beetje een verzamelaar. Ik spaarde van alles en ik ben goed geworden in veel spullen opruimen in kleine ruimtes. Tot twee jaar geleden, tijdens mijn verhuizing, ik me het gevoel begon te beseffen van het wegdoen van spullen. De vrijheid en ruimtelijkheid van het hebben van minder spullen werd een beetje een focus. Dus de afgelopen twee jaren heb ik steeds wat meer spullen weggedaan:
– dingen die geen functie meer hadden,
– spullen die me niet echt blij maakte,
– spullen niet echt (meer) bij me paste.
Als ik dan weer wat wegdeed zei ik: ‘langzamerhand… wordt het steeds een beetje beter’. Wat een beetje een begrip werd als ik en mijn huisgenootje van toen wat weggooiden. Dus als ‘langzamerhand’-opruimer moest ik natuurlijk het boek van Marie Kondo gelezen hebben. Die eigenlijk volledig mijn ‘langzamerhand’-theorie van de tafel veegde. Haar methode is (per categorie) alles in één keer doen. Eerst alle kleding, dan alle boeken en dan de rest en als laatste de spullen met sentimentele waarde (foto’s enzo). Dit is dus precies wat ik deed en het heeft me verbaasd hoeveel ik nog heb weggedaan.
- 50 kledingstukken
- 71 boeken (van de 199) ik wist niet eens dat ik zoveel boeken had…
- En nog een berg andere spullen dat ik niet geteld heb… meerdere vuilniszakken vol was het wel.
Na deze opruimsessie was ik zo enthousiast en blij dat ik een week later bij mijn moeder op de stoep stond met een rol vuilniszakken, het boek en heel veel enthousiasme om bij haar dezelfde methode toe te passen.
Hoe opruimen mij weer back on track kreeg
Het wegdoen van spullen is eigenlijk een beetje hetzelfde als losmaken van je verleden. Alles loslaten dat niet meer bijdraagt aan je blijdschap en wie je nu bent, maakt je een stukje vrijer. Eigenlijk maak je zowel letterlijk als figuurlijk ruimte voor nieuwe dingen. Dingen die wel bijdragen aan wie je nu bent.
Na mijn opruimsessies had ik ineens zoveel meer energie en daadkracht, waardoor ik een stuk productiever werd en maakte dat ik onafgemaakte todo’s begon weg te strepen. Veel spullen die ik wegdeed hadden ook een todo-kaartje die eigenlijk helemaal niks toevoegde:
- Ongelezen boeken,
- Ongeziene films,
- Die foto/canvas die ik wilde ophangen, maar eigenlijk toch niet zo mooi vond,
- Dat kledingstuk dat eigenlijk nog gerepareerd moest worden,
- Het tosti ijzer dat was gebroken, maar heel misschien met veel moeite nog wel gelijmd kon worden.
- en eigenlijk allemaal dingen die leuk zijn, maar niet leuk genoeg om daar nog meer tijd aan te besteden. Al die dingen die ongemerkt toch energie verbruiken.
Je maakt je hoofd leger, wat ruimte creërt voor dingen die er voor jou echt toe doen. Door mijn verhoogde productiviteit en energieniveau had ik weer de daadkracht om echt weet iets te doen aan allsummerdays. Dus ben ik weer begonnen met schrijven, maar met iets meer een plan dit keer. Ik had in de afgelopen maanden al wel ideetjes verzameld en nu was het moment er om ze ook daadwerkelijk verder uit te werken. En dat is wat ik deed. Een frisse (her)start.